நாஜி அவுஷ்விட்ஸ் வதை முகாம்: ‘சோவியத் படை எங்களை விடுவித்தபோது வாழ்த்தவில்லை, புன்னகைக்கவில்ல

நாஜி அவுஷ்விட்ஸ் வதை முகாம்: ‘சோவியத் படை எங்களை விடுவித்தபோது வாழ்த்தவில்லை, புன்னகைக்கவில்லை’

ஒரு மணி நேரத்துக்கு முன்னர்

80 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு, சோவியத் படைகள் அவுஷ்விட்ஸ் – பிர்கெனாவில் உள்ள நாஜி வதை முகாமில் இருந்த கைதிகளை விடுவித்தன.

ஜனவரி 27-ஆம் தேதி, அந்த வதை முகாமில் இருந்து கடைசியாக உயிர் பிழைத்தவர்கள் மற்றும் உலகத் தலைவர்கள் சிலர் அங்கு ஒன்றுகூடி, கொல்லப்பட்ட 1.1 மில்லியன் மக்களை நினைவுகூர்வார்கள்.

அங்கிருந்து தப்பித்து, தற்போது உயிருடன் எஞ்சியிருக்கும் பெரும்பாலானவர்கள், அவர்களின் 90 வயதுகளில் உள்ளனர்.

மேலும் அவர்களில் சிலர் கலந்துகொள்ளும் கடைசி நினைவேந்தல் நிகழ்வாகக் கூட இந்த ஆண்டு அமையலாம்.

நான்கரை ஆண்டுகளில், நாஜி ஜெர்மனி குறைந்தபட்சம் 1.1 மில்லியன் மக்களை அவுஷ்விட்ஸ் என்ற இடத்தில் திட்டமிட்டு படுகொலை செய்தது.

அவுஷ்விட்ஸ், ஆக்கிரமிக்கப்பட்ட போலந்தின் தெற்கில் உள்ள ஓஸ்விசிம் நகருக்கு அருகில் கட்டப்பட்டது என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

ஐரோப்பாவின் யூத மக்களை அகற்றுவதற்காக எடுக்கப்பட்ட நாஜிக்களுடைய முயற்சியின் முக்கிய இடமாக அவுஷ்விட்ஸ் இருந்தது. அங்கு இறந்தவர்களில் கிட்டத்தட்ட ஒரு மில்லியன் மக்கள் யூதர்கள் என்று அறியப்படுகின்றது.

யூதர்களைத் தவிர, அவுஷ்விட்ஸில் உயிர் இழந்த மற்றவர்களில் போலாந்து, ருமேனியா நாட்டவர்களும், ரஷ்ய போர்க் கைதிகளும் அடங்குவர்.

ஜனவரி 27, 1945 அன்று சோவியத் ஒன்றியத்தின் ராணுவம், அவுஷ்விட்ஸுக்குள் மிகுந்த எச்சரிக்கையுடன் நுழைந்தபோது, ​​சுமார் 7,000 கைதிகள் மட்டுமே எஞ்சியிருப்பதைக் கண்டனர்.

நாஜிக்கள் மேற்கு நோக்கி பின்வாங்கியதால், பல்லாயிரக்கணக்கான பிற கைதிகள், முன்பே கட்டாயப்படுத்தப்பட்டு, “மரண அணிவகுப்புகளில்” நடந்தே வெளியேற வேண்டிய சூழல் ஏற்பட்டது குறித்து அவர்களுக்கு தெரியவந்தது.

கைதிகளை வெளியேற்ற உதவிய சோவியத் வீரர்கள் அவுஷ்விட்ஸுக்கு வந்தபோது இத்தாலிய கைதி ப்ரிமோ லெவி ஸ்கார்லெட் காய்ச்சலுடன் முகாமின் மருத்துவமனையில் இருந்தார்.

இனப்படுகொலை சார்ந்த ப்ரிமோ லெவியின் நினைவுக் குறிப்பான தி ட்ரூஸில், கைதிகளை வெளியேற்ற உதவிய சோவியத் வீரர்கள் அங்கு வந்தபோது, “பரவி கிடந்த உடல்கள், அடித்து நொறுக்கப்பட்ட குடிசைகள் மற்றும் உயிருடன் மீதமிருந்த சிலரை விசித்திரமாகவும் சங்கடமாகவும் பார்த்தனர்” என்று எழுதியுள்ளார்.

“அவர்கள் எங்களை வாழ்த்தவில்லை, புன்னகைக்கவில்லை. இரக்கத்தால் மட்டுமல்ல, இப்படியொரு கொடுமை உலகில் நடக்குமா என்ற குற்ற உணர்ச்சியால் ஒடுக்கப்பட்டவர்களாக அவர்கள் காணப்பட்டனர்”

அவுஷ்விட்ஸை விடுவிக்க உதவியவர்களில் ஒரு வீரரான இவான் மார்டினுஷ்கின், “மெலிந்த, சித்திரவதை செய்யப்பட்ட, வறிய மக்களைப்” பார்த்ததாகக் கூறினார்.

இந்த நரகத்திலிருந்து காப்பாற்றப்பட்டதில் மகிழ்ச்சியாக உணர்கிறார்கள் என்பதை உயிர் பிழைத்தவர்களின் கண்களில் இருந்து எங்களால் அறிய முடிந்தது என்பதையும் அவர் வெளிப்படுத்தினார்.

இன அழிப்பு என்றால் என்ன?

1933 இல் ஜெர்மனியில் நாஜிக்கள் ஆட்சிக்கு வந்தபோது, ​​யூத மக்களின் சொத்து, சுதந்திரம் மற்றும் சட்ட உரிமைகளை பறிக்க ஆரம்பித்தனர்.

மேலும் 1939 இல் ஜெர்மன் படையெடுப்பு மற்றும் போலந்தின் ஆக்கிரமிப்புக்குப் பிறகு, யூத மக்களை ஜெர்மனியில் இருந்து போலந்தின் சில பகுதிகளுக்கு நாஜிக்கள் அனுப்ப தொடங்கினர்.

மற்ற மக்களிடமிருந்து யூத மக்களைப் பிரிக்க, வலுக்கட்டாயமாக அவர்களை அடைத்து வைக்க, சில பகுதிகளில் வதை முகாம்களை உருவாக்கத் தொடங்கினர், அது கெட்டோக்கள் என்று அழைக்கப்பட்டது.

1941 இல், சோவியத் ஒன்றியத்தின் மீதான ஜெர்மன் படையெடுப்பின் போது, ​​நாஜிக்கள் வெகுஜன அழிப்பு நடவடிக்கையை தொடங்கினர்.

யூத மக்கள், ஸ்லாவிக் மக்கள் மற்றும் ருமானிய மக்களுக்கு எதிரான இனப் போர் என்று தங்கள் படையெடுப்பை அவர்கள் விவரித்தனர்.

ஐன்ஸடக்ருபன் என்று அழைக்கப்படும் ஜெர்மன் படைக் குழுக்கள் கிழக்கு ஐரோப்பாவில் புதிதாக கைப்பற்றப்பட்ட நிலங்களில் பொதுமக்களைக் கொன்று குவித்தனர்.

1941-ஆம் ஆண்டின் இறுதியில், 500,000 பேரைக் கொன்ற அவர்கள், அதைத் தொடர்ந்து, 1945ம் ஆண்டில் 1.3 மில்லியன் யூதர்கள் உட்பட சுமார் இரண்டு மில்லியன் மக்களைக் கொன்றனர் என அறியப்படுகின்றது.

மறுபுறம், நாஜி படைத் தளபதிகள் அதிகளவிலான மக்களை கொல்லும் வழிகளை பரிசோதிக்கத் தொடங்கினர்.

மக்களைச் சுடுவது தங்கள் வீரர்களுக்கு மிகுந்த மன அழுத்தத்தை ஏற்படுத்துவதாகக் கருதி, மிகவும் திறமையான முறைகளில் வெகுஜனக் கொலைகளைச் செய்யும் பிற வழிகளை சோதனை செய்யத் தொடங்கினர்.

1939-ஆம் ஆண்டிலேயே போலந்தில் மனநலம் குன்றியவர்களைக் கொல்ல சோதனை எரிவாயு வேன்கள் பயன்படுத்தப்பட்டன. உள்ளே இருந்தவர்களை மூச்சுத் திணறச் செய்வதற்காக அடைக்கப்பட்ட பெட்டியில் நச்சுப் புகை செலுத்தப்பட்டது.

மேலும், 1941ஆம் ஆண்டின் குளிர்காலத்தில், அவுஷ்விட்ஸில் தங்கள் முதல் எரிவாயு அறை மற்றும் தகன அறையை நாஜிக்கள் கட்டினார்கள் என்றும் தெரியவருகிறது.

அதைத் தொடர்ந்து, ஜனவரி 1942 இல் பெரிய அளவிலான படுகொலையை ஒருங்கிணைக்க வான்சீ மாநாட்டில் நாஜி தலைவர்கள் ஒன்றுகூடினர்.

அவர்கள் “யூதப் பிரச்னைக்கான இறுதி தீர்வு” என்று இதை குறிப்பிட்டனர். ஐரோப்பாவைச் சேர்ந்த யூத மக்கள் இனத்தை அழிக்கும் நோக்கம் கொண்டது இத்திட்டம்.

அவுஷ்விட்ஸ் என்றால் என்ன?

அவுஷ்விட்ஸ் தெற்கு போலந்தில் உள்ள ஒரு ராணுவ முகாம் ஆகும். நாஜி ஜெர்மனி செப்டம்பர் 1939இல் போலந்து மீது படையெடுக்க ஆக்கிரமித்தது, அதைத் தொடர்ந்து, மே 1940இல் அந்த இடத்தை அரசியல் கைதிகளுக்கான சிறைச்சாலையாக மாற்றியது.

பிறகு, ருடால்ஃப் ஹோஸ் என்ற நாஜி அதிகாரி ஒருவர், வதை முகாமின் தளபதியாக நியமிக்கப்பட்டார்.

ஜெர்மனியில் உள்ள டச்சாவ்வில் அவர் பணிபுரிந்த மற்றொரு வதை முகாமில் இருந்து ‘ஆர்பீய்ட் மாக் பிரெய்’ (Arbeit Macht Frei) அதாவது ‘வேலை உங்களை விடுவிக்கிறது’ என்ற கருத்தை இங்கும் கொண்டு வந்தார்.

அவுஷ்விட்ஸ் I என அறியப்பட்ட முகாமின் நுழைவாயிலுக்கு மேலே அந்த மோசமான வரிகள் இன்றுவரை உள்ளது.

போர் மற்றும் இனப்படுகொலை அதிகளவு நடக்கத் தொடங்கியதால், நாஜி ஆட்சி, அவுஷ்விட்ஸ் தளத்தை பெரிதும் விரிவுபடுத்தியது.

செப்டம்பர் 1941ம் ஆண்டில் போலந்து மற்றும் சோவியத் கைதிகளின் குழு அவுஷ்விட்ஸில் முதல் வாயு தாக்குதலுக்கு உள்ளானது.

அதற்கடுத்த மாதம் அவுஷ்விட்ஸ் II-பிர்கெனாவ் என்ற புதிய முகாமுக்கான வேலை தொடங்கப்பட்டது. நவம்பர் 1944க்கு முன்னர் நூறாயிரக்கணக்கான மக்கள் படுகொலை செய்யப்பட்ட பெரிய எரிவாயு அறைகள் மற்றும் அவர்களின் உடல்கள் எரிக்கப்பட்ட தகன மேடைகள் கொண்ட இடமாக இது மாறியது.

ஆறு நாஜி வதை முகாம்களில் மிகப்பெரியதாக பிர்கெனாவ் இருந்தது.

மார்ச் 1942ம் ஆண்டில் ஸ்லோவாக்கியாவிலிருந்து 999 பெண்கள் அவுஷ்விட்ஸ் II-பிர்கெனாவுக்கு அனுப்பப்பட்டனர். அதன் பிறகு, உடனடியாக பிரான்சிலிருந்தும் பின்னர் நெதர்லாந்து மற்றும் பெல்ஜியத்திலிருந்தும் மக்கள் அங்கு அனுப்பப்பட்டனர். 1944 ஆண்டில், ஒவ்வொரு நாளும் 12,000 யூதர்கள் கொல்லப்பட்டனர் என்பதும் குறிப்படத்தக்கது.

மறுபுறம் ஜெர்மன் ரசாயன நிறுவனமான ஐஜி ஃபார்பென், அவுஷ்விட்ஸ் III-மோனோவிட்ஸில் ஒரு ரப்பர் தொழிற்சாலையை உருவாக்கி இயக்கியது.

க்ரூப் மற்றும் சீமென்ஸ்-ஷக்கர்ட் போன்ற பிற தனியார் நிறுவனங்களும் கைதிகளை தங்களது தொழிலுக்கு அடிமைகளாகப் பயன்படுத்துவதற்காக, அப்பகுதிக்கு அருகில் தொழிற்சாலைகளை நடத்தின.

ப்ரிமோ லெவி மற்றும் நோபல் பரிசு வென்ற எலி வீசல் ஆகிய இருவரும் மோனோவிட்ஸ் வதை முகாமில் இருந்து பின்னர் தப்பினர்.

இறுதியில் அவுஷ்விட்ஸ் விடுவிக்கப்பட்டபோது, ​​அது 40 க்கும் மேற்பட்ட முகாம்களையும் துணை முகாம்களையும் கொண்டிருந்தது என அறியப்பட்டது.

அவுஷ்விட்ஸ் எவ்வாறு இயங்கியது?

ஐரோப்பா முழுவதிலும் இருந்து, ஜன்னல்கள், கழிப்பறைகள், இருக்கைகள் அல்லது உணவு எதுவும் இல்லாமல் மாட்டு வண்டிகளில் அடைக்கப்பட்டு, அவுஷ்விட்ஸுக்கு மக்கள் கொண்டு செல்லப்பட்டனர்.

அங்கு, வேலை செய்யக்கூடியவர்கள் மற்றும் உடனடியாக கொல்லப்பட வேண்டியவர்கள் என அவர்கள் வரிசைப்படுத்தப்பட்டனர்.

மறுபுறம் ‘சுத்தம்’ செய்யும் நோக்கில், தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட கைதிகளைக் கொண்ட ஒரு குழுவுக்கு, நிர்வாணமாக குளிக்கச் செல்லும்படி கூறப்பட்டது.

ஆனால் உண்மையில், அவர்களைக் கொல்வதற்காக எரிவாயு அறைகளுக்கு அனுப்புவதற்கான ஒரு வழியாக இது அறியப்படுகின்றது.

“சுகாதார மையம்” என்று அழைக்கப்பட்ட அந்தப் பகுதியின் காவலர்கள் சைக்லோன் பி வாயுத் துகள்களை, அடைக்கப்பட்ட அறைகளில் நிரப்பி, மக்கள் இறக்கும் வரை காத்திருப்பார்கள்.

இந்த செயல்முறை நிறைவேற சுமார் 20 நிமிடங்கள் ஆகும்.

ஆனால், உள்ளே மூச்சுத் திணறிக் கொண்டிருந்த கைதிகளின் அலறல்களை அடர்ந்த சுவர்களால் மறைக்க முடியவில்லை.

வாயு தாக்கியவர்கள் மற்றும் வேலைக்கு அனுப்பப்பட்டவர்களின் உடமைகள் “கனடா” என்று அழைக்கப்படும் முகாமின் ஒரு பகுதியில் வரிசைப்படுத்துவதற்காக எடுத்துச் செல்லப்பட்டன. கனடா வளமான நாடாகக் காணப்பட்டதால், அதற்கு இந்தப் பெயர் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டது.

பாதிக்கப்பட்டவர்கள் யார்?

சோவியத் படைகள் நெருங்கியதால், நாஜி எஸ்எஸ் படை காவலர்கள், கைதிகளின் பதிவுகளை அழிப்பதன் மூலம் தங்கள் குற்றங்களை மறைக்க முயன்றனர். இதனால் பாதிக்கப்பட்டவர்களின் சரியான எண்ணிக்கையைக் கண்டறிவது கடினமாகிறது.

ஆனால், மொத்தமாக சுமார் 1.3 மில்லியன் மக்கள் அவுஷ்விட்ஸுற்கு வந்ததாக கல்விப் புல ஆராய்ச்சிகள் வெளிப்படுத்துகின்றன. அவர்களில் சுமார் 1.1 மில்லியன் பேர் அங்கு இறந்துள்ளனர்.

அவுஷ்விட்ஸில் கிட்டத்தட்ட ஒரு மில்லியன் யூதர்கள் கொல்லப்பட்டனர் என்பதும் குறிப்படத்தக்கது.

இதற்கு ஒரு குறிப்பிடத்தக்க உதாரணமாக ஹங்கேரி யூதர்களை குறிப்பிடலாம்.

1944ம் ஆண்டின் மே மற்றும் ஜூலை மாதங்களுக்கு இடையிலான, இரண்டு மாத இடைவெளியில், 4,37,000 யூத மக்களில் 4,20,000 பேரை ஹங்கேரி அவுஷ்விட்ஸுக்கு கொண்டு சென்றது.

ஒவ்வொரு நாளும் பல்லாயிரக்கணக்கான ஹங்கேரிய யூதர்கள் அவுஷ்விட்ஸுக்கு அனுப்பப்பட்டனர். அவர்களில் முக்கால்வாசி பேர் அங்கு வந்தவுடன் கொல்லப்பட்டனர்.

கொல்லப்பட்டவர்களில் சுமார் 75,000 போலந்து குடிமக்கள், 15,000 சோவியத் போர்க் கைதிகள், ருமானியாவை சேர்ந்த மக்கள் அடங்குவர். அத்துடன் யெகோவாவின் சாட்சிகள் எனும் கிறிஸ்தவக் குழு, ஓரினச்சேர்க்கையாளர்கள் மற்றும் நாஜிகளுக்கு எதிரான அரசியல் கருத்துடைய கைதிகள் ஆகியோரும் ஜெர்மன் அரசால் அவுஷ்விட்ஸ் வளாகத்தில் கொல்லப்பட்டனர்.

அவுஷ்விட்ஸ் விடுவிக்கப்பட்டபோது என்ன நடந்தது?

சோவியத் படைகள் மேற்கு நோக்கி முன்னேறியதால், 1944ம் ஆண்டின் பிற்பகுதியில் எரிவாயு அறைகள் மற்றும் சுடுகாடுகளை அழிக்கவும் மற்றும் எரிவாயுவை நிறுத்தவும் ஜெர்மன் அதிகாரிகள் உத்தரவிட்டனர்.

அதைத் தொடர்ந்து, கனடா என்று பெயரிடப்பட்ட முகாமில் இருந்து திருடப்பட்ட மதிப்புமிக்க பொருட்கள் ஜெர்மனிக்கு அனுப்பப்பட்டன.

நாஜிக்கள் தங்கள் குற்றங்களின் ஆதாரங்களை அழிக்கத் தீர்மானித்து, மீதமுள்ள 56,000 கைதிகளை பெர்கன்-பெல்சன், டச்சாவ் மற்றும் சாக்சென்ஹவுசென் போன்ற பிற வதை முகாம்களுக்கு மேற்கு நோக்கிச் செல்ல உத்தரவிட்டனர்.

நடக்க முடியாத அளவுக்கு உடம்பு சரியில்லாமல் போனவர்கள், அணிவகுப்பில் பின்தங்கியவர்கள் கொல்லப்பட்டனர்.

27 ஜனவரி 1945 அன்று சோவியத் படைகள் முகாமுக்குள் நுழைந்தபோது நூறாயிரக்கணக்கான ஆடைகள் மற்றும் பல்லாயிரக்காண டன் மனித முடிகளுக்கு மத்தியில் சில ஆயிரம் கைதிகள் மட்டுமே உயிருடன் இருந்ததை கண்டுபிடித்தனர்.

அது மட்டுமின்றி, நாஜிக்கள் உண்மையிலேயே சென்றுவிட்டார்கள் என்று சில உயிர் பிழைத்தவர்களை நம்பவைக்க வேண்டியிருந்ததை வீரர்கள் பின்னர் நினைவு கூர்ந்தனர்.

அவுஷ்விட்ஸில் நடந்த நாஜிக்களின் குற்றங்கள், “மக்களின் நம்பிக்கைகள் மற்றும் முயற்சிகளைப் பாதித்து, பெரிய மாற்றத்தை ஏற்படுத்தியது” என்று விடுதலையின் 50வது ஆண்டு நிறைவைக் குறிக்கும் தனது உரையில் எலி வீசல் கூறினார்.

“அவுஷ்விட்ஸுக்குப் பிறகு, மனிதநேயம் என்பது வேறாகிவிட்டது. அவுஷ்விட்ஸுக்குப் பிறகு, எல்லாமே மாறிவிட்டது.” என்றும் அவர் வருத்தத்தோடு தெரிவித்தார்.

– இது, பிபிசிக்காக கலெக்டிவ் நியூஸ்ரூம் வெளியீடு